TÜRKİYE’DE DİKKAT EKSİKLİĞİNİN GÖRÜLME SIKLIĞI VE GENETİK ETKENLER


Dikkat Eksikliği, çocukluk çağında en sık görülen nöropsikolojik bozukluklardan biridir ve dünya çapında yaygınlığı %8 ile 12 arasında değişmektedir. Ülkemizde DEB yaygınlığı toplum görülme oranı %8.6 ile %8.1; klinik alanda görülme oranı ise %8.6 ile %29.4 arasında bildirilmiştir. Şimdiye kadar yapılmış olan çalışmalarda; tek bir ebeveynde DEB tanısı varsa çocuklarda görülme oranı %20-54 olarak saptanmıştır. Dolayısıyla ebeveynlerdeki DEB’nin çocuklarda DEB görülme riskini yaklaşık sekiz kat artırmakta ve ailesel geçişin varlığını göstermektedir. DEB tanısı olan kişilerin yakın akrabalarında DEB görülme oranı %10 ile 35 arasında değişmektedir. Çocuklukta tanı konan DEB’nin belirtileri ergenlikte %50-80, yetişkinlikte ise %30-50 oranında devam etmektedir. DEB olan çocukların anne babalarında benzer belirtilerin görülme oranı DEB olmayan çocuklara oranla 2-8 kat fazladır. DEB olan çocukların kardeşlerinde DEB olmayan çocukların kardeşlerine oranla 2-3 kat daha fazla DEB vardır. İkiz çalışmalarında DEB görülme oranı yaklaşık olarak; tek yumurta ikizlerinde %80-90, çift yumurta ikizlerinde %30 olarak bulunmuştur.
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun Genetik Boyutu: Gizem Melissa Akgün , A. Evren Tufan , Nihal Yurteri , Ayten Erdoğan. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry 2011; 3(1):15-48