-Genetik Etkenler: Pek çok sayıda bulgu, dikkat eksikliği’nin ortaya çıkmasında genetik etkenlerin rol oynadığını ortaya koymuştur. Evlat edinilen çocuklarla ve ikizlerle yapılan geniş çaplı araştırma sonuçları dikkat eksikliği’nin, %70-80 gibi yüksek oranlarla kalıtım yoluyla geçiş gösterdiğine işaret etmektedir.
-Nörobiyolojik Etkenler: Yapılan araştırma sonuçları, dikkat eksikliği olan çocuklar ile DEB’li olmayan çocukların beyin yapılarında ve işlevlerinda farklılıklar olduğunu göstermiştir. DEB’li çocukların kaudat çekirdek ve frontal lob gibi beyin yapıları, DEB’li olmayan çocuklara göre daha küçükken; farklı bilişsel görevleri yaparken DEB’li çocukların ön beyin bölgelerinde daha az hareketlenme gözlenmiştir. Ayrıca doğum öncesinde ve doğum sırasında meydana gelen komplikasyonlar ya da çevresel toksinlere maruz kalmak da nörobiyolojik risk etkenleri arasındadır.
-Psikolojik Etkenler: Ebeveyn-çocuk ilişkisi diğer etkenlerle etkileşime girerek DEB belirtilerinin ortaya çıkmasında etkili olabilmektedir. Bazı ebeveynlerin çocuklarına karşı daha emir verici, sert tutumda olduğu ve çocuklarıyla etkileşimlerinin olumsuz olduğu görülmüştür. Ailenin özellikleri DEB belirtilerinin şiddetlenmesinde ya da devam etmesinde etkilidir.
Kaynak: Kring, A.M., Johnson, S.L., Davison,G. ve Neale, J. (2014). Çocukluk dönemi bozuklukları. Anormal Psikolojisi. (12.baskı) içinde (s. 391-439). Ankara: Nobel.